Gaatje in het
trommelvlies

Het trommelvlies is een dun membraan dat het binnenoor van het buitenste deel van het oor afsluit, zodat bescherming tegen ziektekiemen wordt gegarandeerd. Tegelijkertijd is het essentieel voor de overdracht van de van buitenaf komende geluidsgolven en speelt dus een hoofdrol in het hoorproces. Als er sprake is van een gat in dit gevoelige membraan dan spreken artsen van een zogenaamd geperforeerd trommelvlies.

Op deze pagina vindt u belangrijke informatie over een gaatje in het trommelvlies. Deze informatie omvat de oorzaken, mogelijke symptomen, hoe de KNO-arts de diagnose stelt en de behandelingsmogelijkheden. Indien u nog vragen heeft, neem dan gerust contact met ons op – geheel gratis en vrijblijvend.

De oorzaken van dit probleem kunnen divers zijn. Zo kunnen bijvoorbeeld vormen van zelfverwonding als het te diep in het oor gaan met een wattenstaafje bij het reinigen van het oor een oorzaak zijn. Andere mogelijke oorzaken zijn: hoofdletsel, een explosie, vliegen of duiken, een harde waterstraal tegen het oor of plotselinge drukveranderingen. Dit alles kan leiden tot een scheur in het trommelvlies.

Bij de ontsteking gerelateerde oorzaken gaat het om een middenoorontsteking (otitis media). Hierbij wordt er onderscheid gemaakt tussen een acute en een chronische vorm. Bij de acute vorm kan in het gevorderde stadium een grote ophoping van pus ontstaan wat het trommelvlies doorbreekt. Nadat het trommelvlies is doorboord en het pus afgevoerd wordt, worden de klachten plotseling versterkt (pijn en een drukgevoel). Door beluchting van het middenoor kan de ontsteking nu beter genezen. Het gat in het trommelvlies heelt normaliter vanzelf. Chronische middenoorontsteking gaat bijna altijd gepaard met een gaatje in het trommelvlies.

Bij een traumatisch ontstaan van een geperforeerd trommelvlies treedt een plotselinge pijn op, en in veel gevallen een acuut gehoorverlies. Ook kunnen er lichte bloedingen optreden.

Daarentegen daalt de pijn bij acute trommelvliesperforatie nadat de afscheiding is afgevoerd. Is ook het binnenoor bij het ontstekingsproces betrokken, dan kan er duizeligheid of misselijkheid optreden. Ook oorsuizen (tinnitus) en trillende oogbewegingen (nystagmus) kunnen symptomen zijn. In zeldzame gevallen kan de gezichtszenuw (Nervus facialis), die aan de rand van het middenoor loopt, worden aangetast. Dit kan leiden tot verlamming van de individuele gezichtsspieren.

Door een oorspiegeling (otoscopie) of microscopie kan een arts een definitieve diagnose stellen. Er zal ongetwijfeld ook een hoortest afgenomen worden, waardoor onder andere de betrokkenheid van het binnenoor uitgesloten kan worden.

Kleine gebreken genezen vanzelf. Scheuren in het trommelvlies of grotere gebreken dienen eerst te worden rechtgetrokken en daarna te worden gespalkt. Hierbij plaatst de KNO-arts papier- of silicoonstroken op het trommelvlies om het genezingsproces te versnellen. Indien deze methode niet werkt of de verwonding te groot is, dan kan het trommelvlies ook chirurgisch weer worden afgesloten. Zijn de gehoorbeentjes aangetast en vernietigd, dan moet er een reconstructie door middel van Tympanoplastiek gedaan worden.

Een complicatie van geperforeerd trommelvlies is chronische middenoorontsteking (cholesteatoom). Hierbij gaat het om een defect aan de rand van het trommelvlies, en dient operatief behandeld te worden omdat het om een progressief vernietigingsproces gaat. Komt het gewonde oor in contact met water, dan dient er profylactisch antibiotica te worden ingenomen. Bij het douchen moet de beschadigde gehoorgang met crème-watjes worden afgesloten.

Gebreken aan het trommelvlies genezen meestal goed en snel (ca. 4 weken). Als echter de gehoorbeentjes of het binnenoor betroffen zijn, kan er verlies aan het gehoor tot doofheid aan toe optreden. In ieder geval zou een KNO-arts moeten worden geraadpleegd.